[รีวิว] วอน (เธอ) หนังไทยม้ามืดส่งท้ายปลายปี
ทุกคน ล้วนเป็น “ตัวเอก” ในเรื่องราวของตัวเอง ทุกคน เมื่อมี “รัก” ก็อยากได้รักตอบ .4 เรื่องราว 4 มุมมอง 1 ความรัก และ 1 ความจริงที่คุณอาจไม่เคยรู้ วอน (เธอ) เลือกจะเปิดเรื่องราวมาด้วยการใช้ประโยคที่ว่า “เพราะทุกคนย่อมเป็น พระเอก นางเอก ในเรื่องของตัวเองเสมอ” ก่อนที่จะตัดแบ่งเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด ผ่านมุมมองของตัวละครทั้งสี่อันประกอบไปด้วย เดี่ยว (มีน-พีรวิชญ์ อรรถชิตสถาพร) โอม (เซ้นต์-ศุภพงษ์ อุดมแก้วกาญจนา) บิว (พีค-ภีมพล พาณิชย์ธำรง) และปิดท้ายด้วย เนเน่ (ฟ้า-ษริกา สำรทศิลป์ศุภา) การที่หนังเลือกจะเล่าเรื่องราวของเดี่ยวก่อน คือการทำให้คนดูเห็นว่าการที่ชายคนหนึ่งตกหลุมรักผู้หญิงสักคนนั้น เขาต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนในการทำให้เธอชอบ แม้ว่าความเป็นจริงแล้วอีกฝ่ายอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยก็ตามอย่างที่บอกเมื่อหนังเลือกจะเสนอเรื่องราวความรักผ่านสายตาของตัวเอกแต่ละตัว ตัวละครในแต่ละพาร์ทจึงจมจ่อมอยู่กับความคิดของตัวเองและมองว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว กลอุบายที่หนังวางเอาไว้จึงเริ่มสัมฤทธิ์ผลในเรื่องราวของคนต่อๆมาที่พลิกความรู้สึกของคนดูว่า จริงๆแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวละครก่อนหน้านั้น ความเป็นจริง “เรื่องจริง” ที่เกิดขึ้นนั้นอาจจะไม่ได้เป็นไปตามมุมมองของตัวละครอีกคน จุดเซอร์ไพรส์ประการสำคัญคือการแสดงของฟ้า-ษริกา สำรทศิลป์ศุภา ในบทของเนเน่ที่ทำให้เรามองเห็นว่า การที่เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต จะเป็นวัยรุ่นก็ไม่ใช่จะเติบโตเต็มวัยไปเป็นผู้หญิงเต็มตัวก็ยังไม่ชัวร์ ทำให้เราได้เห็นมิติของตัวละครนี้ผ่านผู้ชายทั้งสามคน… Read More »